فن آوری اطلاعات

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «تعریف فناوری» ثبت شده است

مهندسی کامپیوتر

 

مهندسی کامپیوتر رشته ای است که به طراحی و ساخت اجزای مختلف رایانه می پردازد و اهمیت زیادی دارد. هدف این رشته تربیت افرادی است که در زمینه تحلیل، طراحی، ساخت و راه اندازی دستگاه ها و مجموعه های سخت افزاری جدید، بررسی و شناخت مجموعه های سخت افزاری و نرم افزاری موجود، نگهداری، عیب یابی و تعمیر و اصلاح و توسعه فعالیت کنند. طراحی، شبیه سازی، فرآوری، پردازش، سنجش، آموزش و ویرایش تمام مفهوم هایی هستند که با بیشترین دقت و در کوتاهترین زماندر برنامه های نرم افزاری رایانه انجام می شوند. لذا هدف از این رشته تربیت نیروی متخصص برای انجام امور فوق است. این رشته در کشور ما نیز اهمیت بسیار داشته و تا مقطع دکتری تدریس می‌شود. مهندسی‌ کامپیوتر در مقطع‌ کارشناسی‌ دارای‌ دو گرایش‌ سخت‌افزار و نرم‌افزار است‌.

 

مهندسی کامپیوتر

 

توانایی های فارغ التحصیلان

فارغ التحصیلان این مقطع توانایی های زیادی دارند که می توانند مشکلات زیادی را حل کنند. از جمله ی این توانایی ها میتوان به موارد زیر اشاره کرد.

انواع فناوری وتکنولوژی

انواع فناوری

فناوری بر اساس دیدگاه هایی مختلف طبقه بندی می شود که موارد مهم آن ها عبارتند از:

 

طبقه بندی بر اساس میزان پیچیدگی و سطح پیشرفته بودن:

۱- فناوری پیشرفته: فناوری پیشرفته به کلیه فناوری های پیچیده یا پیشرفته ای اطلاق می شود که دارای ویژگی های زیر باشند:
• شدت تحقیق و توسعه و به عبارت دیگر هزینه تحقیق و توسعه نسبت به فروش یا درآمد آن ها بسیار بالا است.
• معمولا ارزش افزوده حاصل از توسعه و تجاری سازی محصولات و خدمات آن ها بالا است.
• سهم نیروی انسانی دانشی در آن بسیار زیاد است.
• نوآوری مبتنی بر فناوری نقشی کلیدی در توسعه محصولات/ خدمات آن ها دارد.
• سرعت تغییرات چرخه عمر فناوری و نرخ جایگزینی فناوری در آن بالا باشد.
۲- فناوری متوسط: فناوری متوسط به فناوری هایی اطلاق می شود که بین فناوری های پیشرفته و فناوری های سطح پایین قرار می گیرند.
۳- فناوری سطح پایین: فناوری سنتی به فناوری هایی اطلاق می شود که در سطحی گسترده از جامعه استفاده می شوند و به طور کلی دارای ویژگی های زیر هستند:
• شدت تحقیق و توسعه و به عبارت دیگر هزینه تحقیق و توسعه نسبت به فروش یا درآمد آن ها بسیار کم است.
• معمولا ارزش افزوده حاصل از توسعه و تجاری سازی محصولات و خدمات آن ها کم است.
• سهم نیروی انسانی دانشی در آن بسیار کم است.
• سرعت تغییرات چرخه عمر فناوری و نرخ جایگزینی فناوری در آن ها کم است.